2012/10/02

Μπάτου Μαούνγκ/Πολεμικό Μουσείο, Πενάνγκ, Μαλαισία

Στα πρώτα χρόνια της βρετανικής κατοχής, μετά την άρνηση των ντόπιων να καθαρίσουν το βροχοδάσος στα νότια και τ’ανατολικά του νησιού, ο κυβερνήτης έδωσε εντολή να βληθούν με κανόνια μπάλες γεμάτες νομίσματα στην καρδιά της ζούγκλας. Ύστερα από το σχετικό προμόσιον, το νησί υλοτομήθηκε ταχύτατα.


Οι οχυρώσεις, τα τούνελ, οι αποθήκες κι οι στρατώνες φτιάχτηκαν τη δεκαετία του 1930 από τους μηχανικούς του βρετανικού στρατού κι όπως όλες οι οχυρώσεις στη ΝΑ Ασία, στάθηκαν παντελώς άχρηστες να σταματήσουν την επέλαση του Γιαμασίτα το 1941. Οι Γιαπωνέζοι μετέτρεψαν το φρούριο σε φυλακή, χώρο ανακρίσεων και βασανιστηρίων και στρατιωτικό μπουρδέλο στελεχωμένο με σκλάβες από τις καταχτημένες χώρες. Μετά το 1945 ο Στοιχειωμένος Λόφος εγκαταλείφθηκε κι η ζούγκλα τον ξανακέρδισε μέχρι που αποφασίστηκε να γίνει τουριστική ατραξιόν και αρένα για πέιντμπωλ δέκα χρόνια πριν.

          Κλειστοφοβικοί κοιτώνες, όργανα βασανιστηρίων και κρανία, τουρίστες, υπερτιμημένα εισητήρια και μπογιατισμένες σανίδες με σκελετούς και σπαθιά, σα θρανίο δεκαπεντάχρονου μεταλλά: το μουσείο ισορροπεί ανάμεσα στο εμβληματικό και το γελοίο.


6 comments:

Snowball said...

"To our glorious dead"

Τι ένδοξο υπάρχει στο να είσαι νεκρός, γαμώτο?

Υ.Γ. Ξυλοκόπε, εσύ είσαι στην φωτογραφία κάτω κάτω?

xylokopos said...

πράγματι, σ'όλον τον πλανήτη τα ίδια, αγιοσύνη από πτώματα και κλέος από κόκκαλα.

στη φωτό είμαι εγώ - βρίσκω ότι με κολακεύει- μέσα στο ταχυδρομείο στη Σαϊγκόν.

Snowball said...

Κάπως έτσι σε φανταζόμουν, ίσως λίγο πιο μεγάλο...

Παρεμπιπτόντως αν και μου αρέσουν πολύ τα posts σου οφείλω να σου πω ότι αντιπαθώ τρομερά την ΝΑ Ασία και την Άπω Ανατολή, είναι ταξιδιωτικοί προορισμοί που θα αφήσω τελευταίους στα ταξίδια μου και μάλλον δεν θα επισκεφτώ ποτέ...

xylokopos said...

αντιπαθείς τρομερά ένα τεράστιο κι ανομοιογενές κομμάτι του πλανήτη που δεν έχεις επισκεφτεί ποτέ;;

πληζ εξπλέην.

vangelakas said...

explain ῥὲ μοῦτρο!

Snowball said...

Τωρα το 'δα,εξηγουμαι εστω και ετεροχρονισμενα:

Στην ΝΑ Ασια με χαλαει τρομερα το κλιμα... Την Κυπρο δεν παλευω με ζεστη και υγρασια, στην Ινδοκινα θα παθαινα panic attack απο τη δυσφορια...

Μετα ειναι η αισθητικη αυτων των πολιτισμων, ολη αυτη η πολυχρωμια και το μπλιμπλικι μου βγαζουν μεγαλη κιτσαρια..

Last but not least, και αυτο προφανως οφειλεται στα στερεοτυπα που εχω στο μυαλο μου, οι απω ασιατες μου φαινονται τρομακτικα διαφορετικοι απο τος ευρωπαιους η εστω τους μεσανατολιτες... Αυτος ο συνδυασμος της ασυλληπτης πραοτητας σε μαζοχιστικο βαθμο με την ικανοτητα για ασυλληπτη και φρικωδη βια με ξενιζει και με τρομοκρατει συχνα...